Diyarbakır’da Pandemi ve Kadın

Diyarbakır'da Pandemi ve Kadın
Diyarbakır’da Pandemi ve Kadın

“Kadınlar da bununla ilgili slogan geliştirdi: ‘Faillerle başbaşayız evde’ gibi. Çok da haklı bir söylemdi. Gün boyu psikolojik şiddet uygulayan erkeklerin hizmet bekleyen ve ev içinde hiçbir işe ortak olmama halleri kadınlar açısından çok daha yıpratıcı oldu.”

“Telefonu olmayan kadınlar var. Çocuklar uzaktan eğitime dahil olamadı. %26’sının evinde internet ve TV yok. Çocuklar eğitim dışında kaldılar %80’i kız çocuğuydu. Çünkü oğlan çocuğu derse dahil olmak için bir yerlere gidiyordu, kız çocuğu gidemedi. Ben artık dahil olabileceklerini düşünmüyorum.”

“Var olan sığınaklar yetmedi. Kadınlar oraya gitmek istemiyor; hem de fiziksel ve psikolojik koşulları uygun değil. Bağımsız olmalı. Belediyelere ve başka bir kuruma bağlı olmadan sığınak açabilmeli.”

“En büyük isteklerimiz bütün STK’larla dirsek temasında bulunmaktı. Pande- miyle beraber ziyaretlerimiz azaldı. Kendi aramızda en fazla 2-3 kişiyle görüş- melere katıldık. Kişi sayısında bir azalma oldu. Toplantı süresinde azalma oldu, en fazla 15-20 dk. kaldık. Paylaşımlar ister istemez sekteye uğradı. Tamamıyla durmadı ama azalttık görüşme sayısını.”

“Baş edemedik açıkçası. Birçok yapabildiğimiz şeyi bu dönem yapamadık. Birey- sel ziyarette bulunduk arkadaşlarla, hukuksal anlamda bilgiyi devreye soktuk. Tam dokunamadık. Güven anlamında bir bağımız var. Bir telefon uzağında ol- duğumuzu biliyorlar. Bu konuda rahatız en azından.”

“Birkaç defa kadın çemberi yaptık, şefkati konuştuk, birbirimizi dinledik. Kendi hedef kitlemiz kavramsal çalışma ve okumalara kapalıydı. Meditatif sohbetler, buluşmalar iyi geldi, diyebilirim.”



Comments are closed.