“Özel olan politiktir” şarının ortaya atıldığı 1960’lı yıllar feminist politikanın ve tarihin önemli dönüm noktalarından birini oluşturmakta. Sloganın konu ettiği, özel ve kişisel olan eylemler, ilişkiler, mekanlar seneler boyunca dünyanın farklı bölgelerindeki feministlerin ortak mücadele ve çalışma alanı olageldiler. Yüzyıllar boyunca, özel alanın yan ev mekanının içinde “özel” kabul edildikleri için dokunulmayan, üzerine konuşulmayan ilişkiler kamusala taşındı, üzerlerine ışık tutuldu, Arendtç anlamda siyasetin konusu oldular. Ev mekanını karanlıktan kurtaran feministler, feminizm aracılığıyla metaforik anlamda yeni bir ev kurmuş oldular. Feminizm, (toplumsal) cinsiyet ilişkilerinin ve heteroseksist normatif rejimin dönüşümü aracılığıyla eşitlikçi ve özgürlükçü br dünya tahayyülü taşıyan nsanların kurduğu, mekanın tekinsizliğinin ve yabancılaşmanın azaldığı br ‘mücadele ev’ olarak tahayyül edebilirsek, bu yazı ev’in içindeki ilişkilere odaklanmakta.